صدام در حال فرار از دست تانکهای امریکایی
با سلام ای آقا ...
شبتان مهتابی ...
روز میلاد شما در پیش است ...
عرض تبریک آقا ...
و کمی بیتابی ...
چشم عالم به دقایق نگران خواهد شد! ...
کوچه ها منتظرند ...
دشت ها حوصله ی سبزه ندارند دگر ...
پس چرا دیر آقا ؟! ...
ای نفس ها به فدای کف نعلین شما ! ...
اندکی تند قدم بردارید!
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
مثل هربار برای تو نوشتمدل من خون شد از این غم تو کجایی؟
و ای کاش که این جمعه بیایی! دل من تاب ندارد ,
همه گویند به انگشت اشاره مگر این عاشق دلسوخته ارباب ندارد؟....
تو کجایی؟....تو کجایی؟وتو انگار به قلبم بنویسی
که چرا هیچ نگویند مگر این رهبر دلسوز,طرفدار ندارد که غریب است؟
وعجیب است که پس از قرن و هزاره هنوز هم که هنوز است
دو چشمش به راه است
و مگر سیصد واندی نفر از شیفتگانش زیاد است
که گویند به اندازه یک ((بدر)) علمدار ندارد؟
و گویند چرا این همه مشتاق ولی او سپهش یار ندارد؟! ..........
مولا جان هر روز برای آمدنت دعا میکنم و برای نیامدنت کارهای بسیار!
آقای من باز میلادت رسید و نیامدی و چشمانمان تشنه تر شد به دیدارت.
میلادت مبارک
ما را به خود وامگذار که هیچیم
(هوایم را داشته باش)
ما را به خود وامگذار که هیچیم
(هوایم را داشته باش)
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ایاک نعبد و ایاک نستعین
یعنی سلام مسجد مولای آخرین
شبهای چهارشنبه به انگشت کیستی؟
دنیا رکاب و گنبد فیروزه ای نگین
ای جمکران ! بگو که ایستاده در نماز
یا مثل مادرش نشسته غریبانه بر زمین ؟
ای جمکران ! بگوکجاست آخرین امید
أین الشموس طالعه أین مه جبین؟
دنیای من گوشه مسجد نشستن است
و زل زدن به گردش تسبیح زائرین
بگذار در کنار تو باشم تمام عمر
بگذار در کنار تو باشم فقط همین!
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پ . ن : متاسفانه تمامی متن ها قابل درج در پارسی بلاگ نیست برای دیدن همه ی دلنوشته به این آدرس مراجعه کنید +
خوشحال میشم از نظرات ارزشمندتون بهره مند بشم
یاعلی ...
اباصالح التماس دعا هر کجا رفتی یاد ما هم باش
نجف رفتی کربلا رفتی کاظمین رفتی یاد ما هم باش
مدینه رفتی به پابوس قبر پیغمبر مادرت زهرا
به دیدارقبقر بی شمع مجتبی رفتی یاد ما هم باش
زیارت نامه که میخوانی در کنار آن تربت خاموش
به دنبال قبر مخفی از کوچه ها رفتی یاد ما هم باش
بغل کردی قبر مادر را جای ما هم او ار زیارت کن
همان لحظه که به احوالش از نوا رفتی یاد ما هم باش
شب جمعه کربلا رفتی یادما هم کن چون زدی بوسه
کنار قبر ابوالفضل با وفا رفتی یاد ما هم باش
بزن بوسه جای ما روی قبر عباس و اکبر و اصغر
سر قبر قاسم و قبر عمه ها رفتی یاد ما هم باش
به جای ما هم زیارت کن عمه ات را در کنج ویرانه
برای بوسیدن آن دردانه ها رفتی یاد ما هم باش
نماز حاجت که میخوانی از برای فرج یاد ما هم باش
شدی محرم در مراسم حج یا صفارفتی یاد ما هم باش
دعا کردی از برای معراج التماس دعا یاد ما هم باش
به هرجا رفتی برو مهدی هر کجا رفتی یاد ما هم باش
به جای ما هم زیارت کن عمه ات را در کنج ویرانه
به یاد این نوکر درب آستان رفتی یاد ماهم باش
حق دوباره کرمی کرد که بیدار شوم
با نگاه تو گل فاطمه هشیار شوم
از ازل گر دل من بر تو ارادت دارد
مادرت خواست که من بر تو گرفتار شوم
همه ی ترس من از باقی عمرم این است
باز در پیش نگاه تو گنهکار شوم
به خدا حاجتم از سفره ی زهرا این است
دور از اهل سقیفه به علی یار شوم
حق آن چادر پر وصله و خاک آلوده
محرم اهل کسا با دل بیمار شوم
دوباره عطر بوی بی قراریت
که در نسیم کوچه هاست
و در میان کوچه ها و خانه های مه گرفته خانه ایست
که شعله ای ز عرش کبریاست
و سال ها و سال هاست
در این سوال بی جواب مانده ایم
خانه ی دوست کجاست ...
رواق منظر نگاهم آشیانه ی شماست
کرم نما و فرودآ که خانه خانه ی شماست
بیا به هیئت خصوصی دلم
که روضه خوان آن خداست
دوباره پرسشی که سال هاست با دل آشناست
خانه ی دوست کجاست ...
