بسم الله الرحمان الرحیم

گفته اند «اگر او (امام خمینی^(ره)) در روز عاشورا بود، 72 نفر 73 نفر میشد»¹

به راستی اگر او آن هنگام بود، بسیجیانش که حماسه 8 ساله را رقم زدند، در رکاب امام عشق(ع) حاضر نمی شدند؟

آنان که فهمیدند حقیقت عالم را؛

و «آیا کسانی که می دانند با کسانی که نمی دانند یکسانند؟»²

یکی از اشارات بسیجیان امام(ره) برای شرکت در نبرد حق علیه باطل تاسی به عاشورا و امام حسین (ع) بوده است. «کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا» «یعنی هر جا که پیکر صد پاره تو بر زمین افتد ، آنجا کربلاست و هر گاه که عَلَم قیام تو بلند شود عاشوراست»³

وصیت نامه شهدای قرن پانزدهم هجری را بخوان؛ شهید محمد اسماعیل رحمتی نوشته است: «من با کمال آزادی خاطر، این راه را که همان راه سرخ حسین است، انتخاب کردم» و شهید محمدجلیل علیزاده: «این انقلاب تداوم انقلاب حسین (ع) است. شهدای ما هم دست کمی از شهدای کربلایی حسین ندارند»

قسمتی از وصیت شهید عباس گنجی؛ «شما همانطور که تا به حال صدای «هل من ناصر ینصرنی» امام را لبیک گفته اید و ثابت کرده اید که ما اهل کوفه نیستیم که حسین را تنها بگذاریم، برای امام حسین (ع) و زن و بچه های او و اسیری زینب(س) گریه کنید ... ای حسین اگر آن روز تو را تنها گذاشتند و یاریت نکردند و اهل بیت شما را به اسیری بردند امروز بیا و ببین که چگونه فریاد تو را می زنند و از تو حمایت می کنند. ای حسین، ای کاش شما بودید و یاریت می کردیم و در کنار شما شهید می شدیم» و حقیقتا ثابت کرد یار حسین (ع) است.

«ای قافله دار کربلا صبر کن که قافله پیر جماران دارد می آید، این قافله ما فریاد می زند که حسین جان ما مثل تو وارد جنگ شدیم. حسین جان، ظالمانه، جنگ را به ما تحمیل کردند، اما حسین جان ما مثل تو جنگ را تمام می کنیم. حسین جان همه آرزوی زیارت دارند، همه آرزوی شهادت دارند. آیا دیده اید شهیدان خدایی را، آیا اینها نمی دانستند که این گونه خواهد شد؟... اما عشق حسین و نور ایمان مگر می گذارد که در خانه ها بمانند»، شهید رضا زارع این گونه نوشته است.

شهید غلامرضا جعفریان نیز آورده است: «شهدا گلهای رسیده حسینند، چون حسین صاحب گل هاست، می دانم غم جدایی از فرزند برای هر کسی سخت و سنگین و ناراحت کننده می باشد. اما لحظه ای برو گوشه کربلا ببین چه خبر است؟ علی اصغر روی دست حسین(ع) جان می دهد، در کنارش علی اکبر، قاسم و جعفر، پس نباید شما ناراحت شوید، چون افتخاری بس بزرگ که نصیبشان شده است»

شهید یعقوب مهدی زاده نیز خطاب به مادرش می نویسد: «مادرم، عشق حسین مرا بدین وادی کشانده، نباید حسین را تنها گذاشت و باید به یاریش شتافت. لحظه ای فکر کن و کربلا را به یاد آور و اباعبدالله الحسین(ع) را که تنها 72 نفر به او پیوستند تصور کن و امروز لحظات حساسی است و امام نیز فرزند او و از تبار حسین(ع) است»

و «می خواهم مثل مولایم بی سر وارد بهشت شوم» را که سردار شهید محمد ابراهیم همت در وصیت خود به آن اشاره کرده است و آنگونه که خواست، شد.

 و به همین دلیل امام(ره) در وصیت نامه خود فرمود: «من با جرات مدعی هستم که ملت ایران و توده میلیونی آن در عصر حاضر بهتر از ملت حجاز در عهد رسول اللَّه (صلی اللَّه علیه و آله) و کوفه و عراق در عهد امیرالمومنین و حسین بن علی (صلوات اللَّه و سلامه علیهما) می‏باشند»⁴

و آیا وصیت نامه ات را تنظیم کرده ای آن گونه که به قافله اصحاب عاشورایی بپیوندی؟

-----------------

1-آیت الله العظمی اراکی

2-سوره زمر، آیه9

3-فتح خون- شهید آوینی

4-صحیفه امام،ج21،ص410

بسم الله الرحمان الرحیم

هیچ وقت از یاد نمی برم 4 سال همسایگی با امام روح الله را ...

هر صبح قبل از رفتن به کلاس ابتدا سلامی و ...

قسمت ما نشد که پر لطف امام روح الله را از نزدیک حس کنیم، اما با صحیفه او تا حدودی آشناییم و کمی هم وجود خلف صالحش، آیت الله سید علی ^{حفظه الله} را درک کرده ایم ...

و به همین خاطر خدا را شاکریم ...

اماما ^(ره) در صحیفه دیده ایم که فرمودی «امروز جهان تشنه تفکر اسلام ناب محمدی است»؛

اماما ^(ره) راه ما بودی برای همیشه که « مردم ایران ثابت کرده اند که تحمل گرسنگی و تشنگی را دارند، ولی تحمل شکست انقلاب و ضربه به اصول آن را هرگز نخواهند داشت»؛ « ما مظلومین همیشه تاریخ، محرومان و پابرهنگانیم. ما غیر از خدا کسی را نداریم و اگر هزار بار قطعه قطعه شویم، دست از مبارزه با ظالم بر نمی داریم»؛

اماما ^(ره) در دعاهایت این گونه از خدا می خواستی که « از خدا می خواهیم که این قدرت را به ما ارزانی دارد که نه تنها از کعبه مسلمین، که از کلیساهای جهان نیز ناقوس مرگ امریکا و شوروی را به صدا درآوریم»؛

اماما ^(ره) راه مبارزه را نیز به ما آموختی که « بحث مبارزه و رفاه و سرمایه ، بحث قیام و راحت طلبی ، بحث دنیاخواهی و آخرت جویی دو مقوله ای است که هرگز با هم جمع نمی شوند»

اماما ^(ره) مردم با خط حقیقی تو هستند که «و تنها آنهایی تا آخر خط با ما هستند که درد فقر و محرومیت و استضعاف را چشیده باشند»

اماما ^(ره) ای کاش ما هم در آغوش پر از معنویتت آرام می گرفتیم و بر دستانت بوسه می زدیم...

---------------------

پیام امام خمینی (ره) به مناسبت پذیرش قطع نامه 598 و سالگرد کشتار حجاج

متنی به نام جام زهر-1

چقدر به متن ها توجه کردی؟ و چه مقدار به حاشیه ها؟ اصلا اهمیت متن ها بیشتر است یا حاشیه ها؟
دیده ای که بعضی ها تنها با حاشیه ها زنده اند و هر کاری می کنند تا تو را از متن های زندگی دور کنند تا نتوانی در این میان حق را از باطل بشناسی و جدا گردانی. برخی آنقدر به حاشیه ها دامن می زنند و آنقدر در آن می مانند که در بحبوهه جنگ به علی علیه السلام می گویند که تو حقی یا آنها که مقابلت ایستاده اند؟! و امروز هم داستان همین گونه است که برخی نخبگان دچار بی بصیرتی شده اند و تنها در حاشیه ها درمانده اند و متون را فراموش کرده اند و قصد تکرار همان حوادث را دارند که همین جا باید گفت خیالی هوس آلود و باطل دارند. البته این نکته نیز مهم است که نباید از کنار حاشیه ها بی توجه گذشت.
و اما با این مقدمه باید به یکی از متون اصلی انقلاب اسلامی مراجعه کرد تا راه، فرصت ها و تهدیدات آن را شناخت و طی کرد. در اینجا قسمتهایی از پیام امام خمینی (ره) به مناسبت پذیرش قطع نامه 598 و سالگرد کشتار حجاج را مروری خواهیم کرد، اما مهم این است که بر تمامی این پیام تامل نمود بسیار...

ملت ایران لقد صدق اللّه رسوله الرءیا بالحق لتد خلن المسجد الحرام ان شاءاللّه آمنین

امام ابتدا به آل سعود و مفتی ها و زاده هایشان میکوبد و آنها را رسوا می کند و مشکل جوامع اسلامی را این چنین بیان می کند متنی که کاما به آن عمل نمیکنیم:

بزرگترین درد جوامع اسلامی این است که هنوز فلسفه واقعی بسیاری از احکام الهی را درک نکرده اند

و شرایط حج را کامل را این چنین میشمارد:

مسلم حج بی روح و بی تحرک و قیام، حج بی برائت، حج بی وحدت، و حجی که از آن هدم کفر و شرک بر نیاید، حج نیست.

و با اعلام برائت، آینده را این چنین به تصویر میکشند:

ما با اعلام برائت از مشرکین تصمیم بر آزادی انرژی متراکم جهان اسلام داشته و داریم و به یاری خداوند بزرگ و با دست فرزندان قرآن روزی این کار صورت خواهد گرفت

و به مسلمانان هشدار مراکز فتنه را که اسلام آمریکایی را پی می گیرند، میدهد:

مگر مسلمانان نمی بینند که امروز مراکز وهابیت در جهان به کانونهای فتنه و جاسوسی مبدل شده اند، که از یک طرف اسلام اشرافیت، اسلام ابوسفیان، اسلام ملاهای کثیف درباری، اسلام مقدس نماهای بیشعور حوزه های علمی و دانشگاهی، اسلام ذلت و نکبت، اسلام پول و زور، اسلام فریب و سازش و اسارت، اسلام حاکمیت سرمایه و سرمایه داران بر مظلومین و پابرهنه ها، و در یک کلمه اسلام امریکایی را ترویج می کنند، و از طرف دیگر، سر بر آستان سرور خویش، امریکای جهانخوار، می گذارند.

و در ادامه سیاست بین المللی اسلامی را با تمام زوایا تبیین می نمایند:

البته ما این واقعیت و حقیقت را در سیاست خارجی و بین الملل اسلامی مان بارها اعلام نموده ایم که درصدد گسترش نفوذ اسلام در جهان و کم کردن سلطه جهانخواران بوده و هستیم .حال اگر نوکران امریکا نام این سیاست را توسعه طلبی و تفکر تشکیل امپراتوری بزرگ می گذارند، از آن باکی نداریم و استقبال می کنیم.

 ما درصدد خشکانیدن ریشه های فاسد صهیونیزم، سرمایه داری و کمونیزم در جهان هستیم. ما تصمیم گرفته ایم، به لطف و عنایت خداوند بزرگ، نظامهایی را که بر این سه پایه استوار گردیده اند نابود کنیم، و نظام اسلام رسول اللّه- صلی اللّه علیه و آله و سلم - را در جهان استکبار ترویج نماییم.

و دیر یا زود ملتهای دربند شاهد آن خواهند بود.

... و از خدا می خواهیم که این قدرت را به ما ارزانی دارد که نه تنها از کعبه مسلمین، که از کلیساهای جهان نیز ناقوس مرگ امریکا و شوروی را به صدا درآوریم

و به مسلمانان جهان راه برون رفت از وضعیت فعلی را چنین می گویند که چگونه مبارزه کنید:

مسلمانان تمامی کشورهای جهان، از آنجا که شما در سلطه بیگانگان گرفتار مرگ تدریجی شده اید، باید بر وحشت از مرگ غلبه کنید، و از وجود جوانان پرشور و شهادتطلبی که حاضرند خطوط جبهه کفر را بشکنند استفاده نمایید. به فکر نگه داشتن وضع موجود نباشید، بلکه به فکر فرار از اسارت و رهایی از بردگی و یورش به دشمنان اسلام باشید، که عزت و حیات در سایه مبارزه است و اولین گام در مبارزه اراده است و پس از آن، تصمیم بر اینکه سیادت کفر و شرک جهانی، خصوصا امریکا را بر خود حرام کنید.

و اینکه قدرت ما از خداست و:

ما مظلومین همیشه تاریخ، محرومان و پابرهنگانیم. ما غیر از خدا کسی را نداریم و اگر هزار بار قطعه قطعه شویم، دست از مبارزه با ظالم بر نمی داریم.

و براستی مسلمانان چه راهی جز مبارزه دارند که امام (ره) میگویند:

راستی اگر مسلمانان مسائل خود را به صورت جدی با جهانخواران حل نکنند و لااقل خود را به مرز قدرت بزرگ جهان نرسانند، آسوده خواهند بود? هم اکنون اگر امریکا یک کشور اسلامی را به بهانه حفظ منافع خویش با خاک یکسان کند، چه کسی جلوی او را خواهد گرفت? پس راهی جز مبارزه نمانده است، و باید چنگ و دندان ابرقدرتها و خصوصا امریکا را شکست، و الزاما یکی از دو راه را انتخاب نمود: یا شهادت یا پیروزی. که در مکتب ما هر دوی آنها پیروزی است،

و آثار خون های شهدای ما این گونه است:

و با اینکه بیشتر از یک سال از حماسه برائت از مشرکان نگذشته است، عطر خونهای پاک شهدای عزیز ما در تمامی جهان پیچیده و اثرات آن را در اقصا نقاط عالم مشاهده می کنیم. حماسه مردم فلسطین یک پدیده تصادفی نیست.

... آری، فلسطینی راه گم کرده خود را از راه برائت ما یافت

و پیشرفت و صدور انقلاب اسلامی در جهان را نشان میدهند:

این تنها یک نمونه از پیشرفت انقلاب است و حال آنکه معتقدین به اصول انقلاب اسلامی ما در سراسر جهان رو به فزونی نهاده است و ما اینها را سرمایه های بالقوه انقلاب خود تلقی می کنیم و هم آنهایی که با مرکب خون طومار حمایت از ما را امضا می کنند و با سر و جان دعوت انقلاب را لبیک می گویند و به یاری خداوند کنترل همه جهان را به دست خواهند گرفت

و ملت ایران در همه عرصه ها این گونه ثابت کرد و حتی در انتخابات اخیر که:

مردم ایران ثابت کرده اند که تحمل گرسنگی و تشنگی را دارند، ولی تحمل شکست انقلاب و ضربه به اصول آن را هرگز نخواهند داشت.

و از متون مهم دیگر که برخی آقایان و اطرافیان شان به فراموشی سپرده اند و معیاری است برای ماندن:

بحث مبارزه و رفاه و سرمایه ، بحث قیام و راحتطلبی ، بحث دنیاخواهی و آخرتجویی دو مقوله ای است که هرگز با هم جمع نمی شوند.

و تنها آنهایی تا آخر خط با ما هستند که درد فقر و محرومیت و استضعاف را چشیده باشند.